شبشت/šebešt/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده= شبست: ◻︎ حاکم آمد یکی به غیض و شبشت / ریشکی گنده و پلیدک و زشت (معروفی: شاعران بیدیوان: ۱۴۰).
