سپوزکار/se(o)puzkār/فرهنگ فارسی عمید / قربانزادهکسی که در کارها درنگ و تٲخیر کند؛ سست و کاهل: ◻︎ هر که باشد سپوزکار به دهر / نوش در کام او شود چون زهر (ابوشکور: شاعران بیدیوان: ۸۶).