سغر/soqa(o)r/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده= سیخول: ◻︎ چو رسن گر ز پس آمد همه رفتار مرا / به سغر مانم کاو باز پس اندازد تیر (ابوشکور: شاعران بیدیوان: ۸۶).