26 فرهنگ

زبان بسته

/zabānbaste/

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. خاموش؛ ساکت: ◻︎ بهایم خموشند و گویا بشر / زبان‌بسته بهتر که گویا به شر (سعدی۱: ۱۵۵)، ◻︎ تو دانی ضمیر زبان‌بستگان / تو مرهم نهی بر دل خستگان (سعدی۱: ۱۹۸).
۲. گنگ؛ بی‌زبان.