26 فرهنگ

ربیب

/rabib/

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. پسری که زوجۀ شخص از شوهر سابق خود داشته باشد؛ ناپسری؛ پسراندر.
۲. پرورده.