دانش آموز
/dāneš[']āmuz/فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده
۱. کسی که در مقطع دبستان، راهنمایی، یا دبیرستان درس می‌خواند؛ شاگرد.
۲. (صفت فاعلی) کسی که دانش می‌آموزد.
۳. (صفت فاعلی) [قدیمی] معلم؛ استاد؛ آموزگار: ◻︎ تویی برترین دانش‌آموز پاک / ز دانش قلم رانده بر لوح خاک (نظامی۵: ۷۴۳)، ◻︎ دادش به دبیر دانش‌آموز / تا رنج بَرَد براو شب و روز (نظامی۳: ۳۸۶).
۲. (صفت فاعلی) کسی که دانش می‌آموزد.
۳. (صفت فاعلی) [قدیمی] معلم؛ استاد؛ آموزگار: ◻︎ تویی برترین دانش‌آموز پاک / ز دانش قلم رانده بر لوح خاک (نظامی۵: ۷۴۳)، ◻︎ دادش به دبیر دانش‌آموز / تا رنج بَرَد براو شب و روز (نظامی۳: ۳۸۶).