داغداغان
/dāqdāqān/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
از درختان جنگلی با برگهای بیضی و دندانهدار و نوکتیز، گلهای سبزرنگ و میوۀ ریز و آبدار به رنگ خاکی یا کبود که در نواحی شمالی ایران میروید و بلندیش تا ۲۰ متر میرسد. از ریشه و پوست آن مادۀ زردرنگی گرفته میشود. از دانۀ آن هم روغن میگیرند. برگ و ریشۀ آن در طب قدیم برای معالجۀ اسهال به کار میرفته؛ تاغوت؛ توغ؛ تا؛ ته؛ تی؛ تادار؛ تادانه؛ تهدار؛ تیگیله؛ تایله.