حق الیقین
/haqqolyaqin/فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده
۱. یقین داشتن به ماهیت چیزی که به جمیع حواس دریافته شده و هیچ شک و تردید در آن نباشد.
۲. (تصوف) سومین مرحله از مراحل سه‌گانۀ سلوک، پس از علم‌الیقین و عین‌الیقین، برابر با شهود حق در مقام عین جمع.
۲. (تصوف) سومین مرحله از مراحل سه‌گانۀ سلوک، پس از علم‌الیقین و عین‌الیقین، برابر با شهود حق در مقام عین جمع.