جدوار

ریشۀ گیاهی به شکل صنوبر، گره‌دار، به ضخامت انگشت، سیاه‌رنگ با میانۀ بنفش و طعم تلخ که بیشتر در کوه‌های تبت و هند و در بعضی نواحی خراسان می‌روید و در طب قدیم برای دفع هرگونه سم به کار می‌رفته و آن را تریاق و پادزهر همۀ سموم می‌دانسته‌اند.