جبائیه/jobbā'iy[y]e/فرهنگ فارسی عمید / قربانزادهفرقهای از معتزله پیرو ابوعلی جُبّایی، که معتقد بودند بندگان، آفرینندۀ کردار و فعل خود میباشند و در روز قیامت خداوند را نخواهند دید.