جان پرور

=جان‌بخش: ◻︎ بیا ساقی آن می که جان‌پرور است / به من ده که چون جان مرا درخور است(نظامی۵: ۹۴۶)، ◻︎ شکر ریخت مطرب به رامشگری / کمر بست ساقی به جان‌پروری (نظامی۵: ۸۶۶).