تنافور/tanāfur/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. گناه؛ بزه.۲. گناه نابخشودنی.۳. (اسم، صفت) کسی که بهواسطۀ ارتکاب گناه محکوم شده باشد.