تناسب
/tanāsob/فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده
۱. با هم نسبت داشتن.
۲. با یکدیگر نسبت یافتن؛ میان دو شخص یا دو چیز نسبت و رابطه وجود داشتن.
۳. مانند هم شدن.
۴. (ادبی) در بدیع، آوردن کلماتی در نظم یا نثر که با هم متناسب باشند، مثل ماه‌وخورشید، چشم‌وابرو، دست‌وپا، گُل‌وبلبل؛ مراعات‌النظیر.
۲. با یکدیگر نسبت یافتن؛ میان دو شخص یا دو چیز نسبت و رابطه وجود داشتن.
۳. مانند هم شدن.
۴. (ادبی) در بدیع، آوردن کلماتی در نظم یا نثر که با هم متناسب باشند، مثل ماه‌وخورشید، چشم‌وابرو، دست‌وپا، گُل‌وبلبل؛ مراعات‌النظیر.