تماخره
/tamāxare/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. سخنی که به شوخی گفته شود؛ مزاح.
۲. خوشطبعی.
۳. تمسخر؛ هزل: ◻︎ گر تو تماخره کنی اندر چنین سفر / بر خویشتن کنی تو نه بر من تماخره (ناصرخسرو: ۴۲۹).
۲. خوشطبعی.
۳. تمسخر؛ هزل: ◻︎ گر تو تماخره کنی اندر چنین سفر / بر خویشتن کنی تو نه بر من تماخره (ناصرخسرو: ۴۲۹).