تفرید/tafrid/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. (تصوف) کنارهگیری کردن؛ گوشه گرفتن؛ دوری گزیدن از مردم.۲. [قدیمی] فقیه شدن.۳. [قدیمی] به یگانگی پذیرفتن.
