26 فرهنگ

تبه روزگار

/tabahruz[e]gār/

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. بد روزگار؛ پریشان‌روزگار؛ بدبخت؛ تیره‌روز.
۲. ظالم؛ ستم‌کار.