باور/bāvar/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. یقین؛ اعتقاد.۲. عقیده.⟨ باور داشتن: (مصدر متعدی)۱. باور کردن.۲. سخن کسی را راست و درست پنداشتن.
