بانگ
/bāng/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. آواز.
۲. فریاد.
⟨ بانگ زدن: (مصدر لازم)
۱. فریاد زدن.
۲. آواز برآوردن.
۳. خواندن یا راندن کسی از روی خشم و غضب.
⟨ بانگ نماز: اذان.
۲. فریاد.
⟨ بانگ زدن: (مصدر لازم)
۱. فریاد زدن.
۲. آواز برآوردن.
۳. خواندن یا راندن کسی از روی خشم و غضب.
⟨ بانگ نماز: اذان.