26 فرهنگ

باباغوری

/bābāquri/

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. ویژگی چشمی که ترکیده و مردمک آن بیرون آمده باشد.
۲. (اسم) (پزشکی) نوعی کوری که چشم آماسیده و سفیدی و سیاهی آن به هم آمیخته شود.
۳. (اسم) نوعی مهرۀ سیاه و سفید برای دفع چشم‌زخم.