اولیااللـه/'o[w]liyā'o(a)llāh/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. دوستان خدا؛ خدادوستان؛ بندگان مقرب درگاه خدا.۲. (تصوف) افرادی که قادر بر مکاشفه میباشند و بعد از انبیا هستند.
