افتخار/'eftexār/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. فخر کردن؛ نازیدن؛ سرافرازی.۲. (اسم) چیزی که مایه فخر کردن و نازیدن شود؛ مایۀ افتخار.
