آبشتنگاه
/'ābaštangāh/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. جای نهفتن؛ محل پنهان شدن؛ خلوتگاه.
۲. = مستراح: ◻︎ نه همی بازشناسند عبیر از سرگین / نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه (قریعالدهر: شاعران بیدیوان: ۳۳۳).
۲. = مستراح: ◻︎ نه همی بازشناسند عبیر از سرگین / نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه (قریعالدهر: شاعران بیدیوان: ۳۳۳).