26 فرهنگ

کفاره

/kaffāre/

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. (فقه) آنچه به‌وسیلۀ آن گناه را بپوشانند و جبران کنند، از قبیل روزه گرفتن و صدقه دادن؛ تاوان تخلف از اوامر شرع.
۲. جبران؛ تلافی.
= کفارهٴ یمین: (فقه) کفارۀ سوگند؛ عملی که برای جبران عمل نکردن به سوگند انجام دهند که عبارت است از اطعام ده مسکین یا سه روز روزه گرفتن.