چاقو
/čāqu/فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده
وسیله‌ای کوچک برای بریدن و تراشیدن که دارای دسته و تیغۀ تیز است و گاهی تیغۀ آن تا می‌شود و لبه‌اش در دسته فرومی‌رود.
⟨ چاقو انداختن: = ⟨ چاقو زدن
⟨ چاقو خوردن: (مصدر لازم) مورد اصابت چاقو قرار گرفتن.
⟨ چاقو زدن: (مصدر لازم، مصدر متعدی) با چاقو زخمی کردن.
⟨ چاقو کشیدن: تهدید کردن با چاقو هنگام نزاع.
⟨ چاقوی ضامن‌دار: نوعی چاقو با دکمه یا فنر که با فشار دادن آن تیغۀ چاقو از دسته خارج می‌شود.
⟨ چاقو انداختن: = ⟨ چاقو زدن
⟨ چاقو خوردن: (مصدر لازم) مورد اصابت چاقو قرار گرفتن.
⟨ چاقو زدن: (مصدر لازم، مصدر متعدی) با چاقو زخمی کردن.
⟨ چاقو کشیدن: تهدید کردن با چاقو هنگام نزاع.
⟨ چاقوی ضامن‌دار: نوعی چاقو با دکمه یا فنر که با فشار دادن آن تیغۀ چاقو از دسته خارج می‌شود.