مرفوع
/marfu'/فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده
۱. (ادبی) در نحو عربی، ویژگی کلمه‌ای که آخر آن حرکت ضمه داشته باشد.
۲. (ادبی) در عروض، ویژگی پایه‌ای که در آن مستفعلن به فاعلن تغییر یافته باشد.
۳. [قدیمی] ازبین‌رفته؛ رفع‌شده.
۴. [قدیمی] بلندشده؛ بالابرده‌شده.
۲. (ادبی) در عروض، ویژگی پایه‌ای که در آن مستفعلن به فاعلن تغییر یافته باشد.
۳. [قدیمی] ازبین‌رفته؛ رفع‌شده.
۴. [قدیمی] بلندشده؛ بالابرده‌شده.