غبار
/qobār/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. خاک نرم؛ گَرد.
۲. [مجاز] آزردگی.
⟨ غبار خاستن: (مصدر لازم) [قدیمی]
۱. بلند شدن گَرد.
۲. [مجاز] بهوجود آمدن آزردگی.
۲. [مجاز] آزردگی.
⟨ غبار خاستن: (مصدر لازم) [قدیمی]
۱. بلند شدن گَرد.
۲. [مجاز] بهوجود آمدن آزردگی.