علک
/'elk/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
صمغ؛ مصطکی؛ هر صمغی که در دهان میجوند.
⟨ علک خاییدن: (مصدر لازم) [قدیمی]
۱. صمغ خاییدن؛ سقز جویدن.
۲. [مجاز] بیهوده گفتن؛ ژاژ خاییدن.
⟨ علک خاییدن: (مصدر لازم) [قدیمی]
۱. صمغ خاییدن؛ سقز جویدن.
۲. [مجاز] بیهوده گفتن؛ ژاژ خاییدن.