زهاب/ze(a)hāb/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. زهآب؛ درز و شکاف باریک سنگ، چشمه، یا جوی که آب از آن تراوش کند.۲. آبی که از درز سنگ یا زمین بیرون آید.