حضرت
/hazrat/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. عنوانی احترامآمیز که پیش از نام شخص بزرگ گفته یا نوشته میشود.
۲. [قدیمی] نزدیکی؛ قرب.
۳. [قدیمی] پیشگاه؛ حضور.
٤. [قدیمی] پایتخت.
⟨ حضرت سبحان: خداوند پاک و منزه از هر عیب و نقص.
۲. [قدیمی] نزدیکی؛ قرب.
۳. [قدیمی] پیشگاه؛ حضور.
٤. [قدیمی] پایتخت.
⟨ حضرت سبحان: خداوند پاک و منزه از هر عیب و نقص.