طیف

teyf

معنی

١. (فیزیک) نوار هفت‌رنگی که نور پس از گذشتن از منشور تشکیل می‌دهد.
٢. مجموعه چیزهایی که خصوصیات مشترکی داشته باشند.
٣. [قدیمی] خیال؛ توهم.

مترادف

۱. خشم، غضب
۲. جنون، دیوانگی
۳. پیکر خیالی، شبح، صورت موهوم
۴. وسوسه، خیال، وهم، توهم
۵. بیناب
۶. بدخیالی، بداندیشی

برابر پارسی

بیناب

جست‌وجوی دقیق

طیف

فرهنگ فارسی عمید

١. (فیزیک) نوار هفت‌رنگی که نور پس از گذشتن از منشور تشکیل می‌دهد.٢. مجموعه چیزهایی که خصوصیات مشترکی داشته باشند.٣. [قدیمی] خیال؛ توهم.

طیف

طیف . [ طَ ] (ع اِ) خشم . غضب . || جنون . دیوانگی . || خیال . خیالة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). پیکر خیالی محسوس غیرقابل لمس . شبح . صورت که به خواب بینند. (السامی )(مهذب الاسماء). || وسوسه . و منه : اذا مسهم طیف من الشیطان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بداندیشی . || شکل حاصل

طیف

لغت‌نامه دهخدا

طیف . [ طَی ْ ی ِ ] (ع اِ) خیال . || وسوسه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

طیف

دیکشنری فارسی به انگلیسی

gamut, spectrum

طیف

فرهنگ فارسی معین

(طِ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) آمدن خیال در خواب . 2 - (اِ.) غضب ، خشم . 3 - جنون ، دیوانگی .4 - وسوسه . 5 - هر یک از هفت رنگی که بعد از تجزیه نور به دست می آید. 6 - مجازاً: نوع ، گونه .

جست‌وجوی هم‌آوا

طیف‌سنج جِرمی زمان‌پروازی

time-of-flight mass spectrometer, TOF 2

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی طیف‌سنج جِرمی که در آن یون‌ها برمبنای سرعت‌هایشان بدون اعمال هرگونه نیروی بیرونی جدا می‌شوند

تپو تپو

گویش مازنی

کم کم – اندک اندک

تیف تف

واژه‌نامه آزاد

در گویش لری به معنای باران نم نم تف:حرف (ت) با فتحه می باشد

تیف تیفِ بارون

گویش بختیاری

قطرههاى ابتدایى باران.

تو در تو

دیکشنری فارسی به انگلیسی

galleried, intricate

جست‌وجوی مشابه

طیفور

لغت‌نامه دهخدا

طیفور. [ طَ ] (ع اِ) نام جانورکی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مطلق پرنده را گویند اعم از مرغ و ملخ و امثال آن . (برهان ). || مرغی است . (مهذب الاسماء). || مرغیست خرد. طائرٌ صغیرٌ. (قطر المحیط) : همچو پروانه ٔ چراغ شوددر شبستان وقت او طیف

طیفری

فرهنگ فارسی عمید

طبق؛ طبقچه؛ طبق کوچک: ◻︎ یکی نیشکر داشت بر طیفری / چپ و راست گردید بر مشتری (سعدی۱: ۱۳۸).

طیفور

فرهنگ فارسی عمید

۱. پرنده‌ای کوچک.۲. هر جانوری که توانایی پرواز دارد، مانند مرغ و ملخ.

طیفور

لغت‌نامه دهخدا

طیفور. [ طَ ] (اِخ ) ابن عیسی بن آدم بن عیسی بن علی الزاهد البسطامی الاصغر المکنی بابی یزید (و ظاهراً بایزید اصغر برادرزاده ٔ بایزید اکبر است ). رجوع به ص 93 از ج 4 صفة الصفوة لابن الجوزی و نیز رجوع به ص <spa

طیفور

لغت‌نامه دهخدا

طیفور. [ طَ ] (اِخ ) پسر سلطان اولجایتو که در خردی نماند. (ذیل جامع التواریخ رشیدی ص 70، 71).

جست‌وجوی متن

جست‌وجوی هم‌قافیه

دواءالخطاطیف

لغت‌نامه دهخدا

دواءالخطاطیف . [ دَ ئُل ْ خ َ ] (ع اِ مرکب ) (اصطلاح داروسازی ) شیوینثا. (یادداشت مؤلف ). خالدونیون است . (از ذخیره ٔ خوارزمشاهی ) (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به شیوینثا شود.

حجرالخطاطیف

لغت‌نامه دهخدا

حجرالخطاطیف . [ ح َ ج َ رُل ْ خ َ ] (ع اِ مرکب ) حجرالخطاف . سنگ پرستوک . حجرالیرقان . داود ضریر انطاکی در تذکرة گوید: یتولد بسراندیب من ارض الهند فی قدرالانملة رخو الی الصفرة و البیاض و یسمی حجر الیرقان . و الخطاطیف یعتری فروخها الیرقان فتصفر فتذهب و تأتیها به فلایوجد عندنا

خیال طیف

لغت‌نامه دهخدا

خیال طیف . [ خ َ / خیا ل ِ طَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حلم . آنچه در خواب بینند. رؤیا.

جنس لطیف

لغت‌نامه دهخدا

جنس لطیف . [ ج ِ س ِ ل َ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) (اصطلاح جدید) کنایه از زن .

خطاطیف

لغت‌نامه دهخدا

خطاطیف . [ خ َ ] (ع اِ) ج ِ خُطّاف . (منتهی الارب ). رجوع به خُطّاف در این لغت نامه شود.- خطاطیف السباع ؛ مخلبهای سباع . چنگالهای درندگان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد).

درپیوند

بیشتر بدانید

طیف

teyf

معنی

مترادف

برابر پارسی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش مازنی

واژه‌نامه آزاد

گویش بختیاری

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا