لغتنامه دهخدا
متتالیان . [ م ُ ت َ ] (ع ص ، اِ) تثنیه ٔ متتالی . دو متتالی . و رجوع به ماده ٔ قبل شود. || (اصطلاح منطق ) ... متتالیان دو امری باشند که میان اول و ثانی ایشان چیزی از ایشان نباشد خواه متفق باشند در تمام نوع چون خانه و خانه ، خواه مختلف چون صفی از حجر و شجر. (فرهنگ لغات و اصطل