غمگنلغتنامه دهخداغمگن . [ غ َ گ ِ ] (ص مرکب ) مخفف غمگین . با غم و اندوه . صاحب غم . محزون . رجوع به غم و غمگین شود : ای آنکه غمگنی و سزاواری وندر نهان سرشک همی باری . رودکی .هر
غمگنفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهاندوهگین؛ غمناک: ◻︎ همه تا کوشد اندرآن کوشد / که دل غمگنی کند شادان (فرخی: ۳۱۳).
چغمونستنلغتنامه دهخداچغمونستن . [ چ َ ن ِ ت َ ] (هزوارش ، مص ) بلغت زند و پازند بمعنی استادن باشد که بعربی قیام خوانند. (برهان ) (آنندراج ). بلغت زند استادن و قیام کردن . (ناظم الاط
غم نامهلغتنامه دهخداغم نامه . [ غ َ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) نامه ای که حکایت از غم و اندوه کند. نامه ٔ غم انگیز : چو مادر فروخواند غم نامه راسیه کرد هم جام و هم جامه را.نظامی .
غم نشانلغتنامه دهخداغم نشان . [ غ َ ن ِ ] (نف مرکب ) نشاننده ٔ غم . تسکین دهنده ٔ اندوه : غمخوار ترا بخاک تبریزجز خاک تو غم نشان مبینام . خاقانی .گر جان ما بمرگ منوچهر غمزده ست تو
غمگنیلغتنامه دهخداغمگنی . [ غ َ گ ِ ] (حامص مرکب ) بمعنی غمگینی . اندوه داشتن . حزم . رجوع به غم و غمگینی شود.