طنفسةلغتنامه دهخداطنفسة. [ طَ ف َ س َ ] (ع مص ) زشت خوی گردیدن بعدِ نیکخوئی . || پوشیدن جامه های بسیار. (منتهی الارب ).
طنفسةلغتنامه دهخداطنفسة. [ طَ ف َ س َ / طِ ف َ س َ / طُ ف َ س َ / طَ ف ِ س َ ](معرب ، اِ) گستردنی . (منتهی الارب ): زیلو، فرش پیشگاه ؛ طنفسه ای بود که پیش خانه بازافکنند از فرش .
طنفسلغتنامه دهخداطنفس . [ طِ ف ِ ] (ع ص ) هیچکاره . (منتهی الارب ). زبون . || بد. (منتخب اللغات ). ناخوش منظر. زشت روی . (منتهی الارب ).