طناجیریلغتنامه دهخداطناجیری . [ طَ ] (اِخ ) ابوالفتح حسن بن علی بن عبداﷲبن محمدبن ثابت بن جعفربن عبدالکریم طناجیری بغدادی . شاید یکی از اجداد وی بکار ساختن طنجیر (پاتیل ) مشغول بود
طناجیریلغتنامه دهخداطناجیری . [ طَ ] (ص نسبی ) نسبت به طناجیر ج ِ طنجیراست . (انساب سمعانی برگ 271). رجوع به طنجیر شود.
وطنالغتنامه دهخداوطنا. [ وَ طَ ] (اِخ ) دهی از دهستان انزان بخش بندرگز شهرستان گرگان . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
طناءلغتنامه دهخداطناء. [ طَ ن َءْ ] (ع مص ) چفسیدن سپرز بر پهلوی وی . (منتهی الارب ). واگرفتگی سپرز پهلو. (مهذب الاسماء). || آشکار نکردن جهت شرم آنچه در دل دارد. || شرم داشتن .