طائفیلغتنامه دهخداطائفی . [ ءِ ] (ص نسبی ، اِ) منسوب به طائف . || و ظاهراً نام طعامی یا حلوائی بوده است : و ان زر از تو باز خواهد آنکه تا اکنون ازوچو غری خوردی همی و طائفی و لیول
حسین طائفیلغتنامه دهخداحسین طائفی . [ ح ُ س َ ن ِ ءِ ] (اِخ ) ابن سلیمان بن ابی الحسن بن سلیمان بن ربان طائی حلبی ملقب به شرف الدین . دیوان شعر و مؤلفاتی دارد. در 702 هَ . ق . 1303/
حسین طائفیلغتنامه دهخداحسین طائفی . [ ح ُ س َ ن ِ ءِ ] (اِخ ) ابن علی بن عبدالشکور طائفی حریری معروف به متقی صوفی . او راست : «النفحة العنبریة» و در 1206 هَ . ق . 1792/ م . درگذشت . (
علی طائفیلغتنامه دهخداعلی طائفی . [ ع َ ی ِ ءِ ] (اِخ ) ابن حسن بن صالح نجار طائفی . رجوع به علی نجار شود.
طائفةدیکشنری عربی به فارسیطبقه , صنف , قبيله , طبقات مختلف مردم هند , نام گذاري , تسميه , لقب يا عنوان , طبقه بندي , مذهب , واحد جنس , پول , فرقه , مسلک , حزب , دسته , دسته مذهبي , مکتب