رنجمندلغتنامه دهخدارنجمند. [ رَ م َ ] (ص مرکب ) رنجور. دردمند : چو آه سینه ٔ ایشان ز یارب سحری تن صحیح مرا کرد رنجمند وسقیم .سوزنی .
رنجمندفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهرنجور؛ دردمند: ◻︎ چو آه سینهٴ ایشان ز یارب سحری / تن صحیح مرا کرد رنجمند و سقیم (سوزنی: لغت‌نامه: رنجمند).
گورنفرهنگ انتشارات معین(رَ) (اِ.) [ تر - جغتابی ] 1 - حلقه ای که لشکری در گرد چیزی تشکیل دهد. 2 - نوعی اردوگاه که به وسیلة گردونه هایی - که به شکل دایره تنظیم کنند - سنگربندی شود.