راودلغتنامه دهخداراود. [ وَ ] (اِ) زمین پست و بلند و پشته پشته ٔ پر آب و علف . (برهان ) (آنندراج ) (اوبهی ) (جهانگیری ) (از صحاح الفرس ) (رشیدی ) (از شرفنامه ٔ منیری ) (فرهنگ اس
راودفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. زمین پشته‌پشته و پرآب‌وعلف؛ زمین پست و بلند که گیاه بسیار در آن روییده باشد.۲. سبزه‌زار؛ چراگاه.
رأدلغتنامه دهخدارأد. [ رَءْدْ ] (ع اِ) زن جوان و نیکو. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). زن جوان و نیکو از لحاظ تشبیه بشاخه ٔ تر و تازه . (از المنجد)
رأدةلغتنامه دهخدارأدة. [ رَءْ دَ ] (ع اِ) مؤنث رأد. زن جوان نیکو. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)(ناظم الاطباء) (آنندراج ). زن خوبروی از لحاظ تشبیه به شاخه ٔ تر و تازه . (از
پادتن حبه‌ایdomain antibody, dAbواژه‌های مصوب فرهنگستانتکهای از پادتن به طول حدوداً 110 آمینواسیدی که دستکاری شده تا بتواند فقط شامل اولین حلقۀ پپتیدی حبۀ زنجیرۀ سنگین (ناحیۀ VH) و نیز زنجیرۀ سبک (ناحیۀ VL) باشد،