روشنگرلغتنامه دهخداروشنگر. [ رَ / رُو ش َ گ َ ] (ص مرکب ) صیقل و جلا دهنده . (ناظم الاطباء). زداینده . آنکه آهن صیقلی و روشن کند. صقال . جلاء. که زنگ از شمشیر و آینه بزداید. شحاذ.
روشنگرفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. روشن‌کننده؛ برافروزنده.۲. [مجاز] برطرف‌کنندۀ ابهام؛ مفسر؛ تفسیرکننده.۳. [قدیمی] جلادهنده؛ صیقل‌گر: ◻︎ تا تیغ آفتاب چو روشنگری مقیم / بر روی چرخ آینه‌کردار می
روشن روانلغتنامه دهخداروشن روان . [ رَ / رُو ش َ رَ ] (ص مرکب ) صاف دل و تابان خاطر و زیرک و دارای فراست .(ناظم الاطباء). روشندل . روشن ضمیر. (یادداشت مؤلف ).که درونی روشن دارد. که
روشن روانیلغتنامه دهخداروشن روانی . [ رَ / رُو ش َ رَ ] (حامص مرکب ) صفت روشن روان . روشندلی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به روشن روان و روشندلی شود.
روشن رویلغتنامه دهخداروشن روی . [ رَ / رُو ش َ ] (ص مرکب ) وَضی ٔ. نیکوروی . (زمخشری ). روشن . تابان . درخشان . (از یادداشت مؤلف ) : به صبح چیست ؟ به صبح آفتاب روشن روی به خشم چیست
روشن روییلغتنامه دهخداروشن رویی . [ رَ / رُو ش َ ] (حامص مرکب ) صفت روشن روی . (یادداشت مؤلف ). وضائت . (زمخشری ). رجوع به روشن روی شود.
کلیهگویش خلخالاَسکِستانی: veka gəla دِروی: vek/ veka gəla شالی: vakk کَجَلی: kuliya کَرنَقی: vak کَرینی: vakk کُلوری: vakk گیلَوانی: vek لِردی: vakk
ریه (شُش)گویش خلخالاَسکِستانی: isbiya jigar دِروی: əsbiya jigar شالی: səbiya jigar کَجَلی: әspiya vak/ jigar کَرنَقی: riya کَرینی: sibiya jigar کُلوری: šəš گیلَوانی: səs لِردی: si