عطرآمیزلغتنامه دهخداعطرآمیز. [ ع ِ ] (ن مف مرکب ) عطرآمیخته . خوشبو. معطر. (فرهنگ فارسی معین ) : از بسی بویهای عطرآمیزمعتدل گشته باد برف انگیز.نظامی .
عطر آلودنلغتنامه دهخداعطر آلودن . [ ع ِ دَ] (مص مرکب ) آمیختن به عطر. عطر آمیختن . عطر زدن : استعطار و تعطر؛ خود را عطر آلودن . (از منتهی الارب ).