علفخوارherbivore, herbivorous, herbivorous animal, phytophagousواژه‌های مصوب فرهنگستانجانوری که از گیاه تغذیه میکند
علف خوارلغتنامه دهخداعلف خوار. [ ع َ ل َ خوا / خا ] (نف مرکب ) هرکه علف خورد. علف چر. گیاهخوار. علف خواره . || (اِ مرکب ) چراگاه و علف زار. (ناظم الاطباء). علف چر : علفخوار و مرغزار
علف خوارگانلغتنامه دهخداعلف خوارگان . [ ع َ ل َ خوا / خارَ / رِ ] (اِ مرکب ) ج ِ علف خواره . (ناظم الاطباء).
علف خوارفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. (زیست‌شناسی) هر حیوانی که خوراکش منحصر به علف باشد، مانند گوسفند، گاو، آهو، اسب، و امثال آن‌ها.۲. (اسم) [قدیمی، مجاز] چراگاه؛ علف‌زار.