علی روحانیلغتنامه دهخداعلی روحانی . [ ع َ ی ِ رُ ] (اِخ ) ابن محمدبن سلامه ٔ روحانی مقری رحبی ، مکنّی به ابوالحسن . وی از قرائت و شناختن وجوه آن توانایی داشت و مدتی مصاحب صوفیان گشت و
علی رؤوس الاشهادلغتنامه دهخداعلی رؤوس الاشهاد. [ ع َ لا رُ ئو سِل ْ اَ ] (ع ق مرکب ) آشکارا. در حضور همه ٔ مردم . در ملأ عام . بی پرده . (ناظم الاطباء).
علی رؤوس الاناملغتنامه دهخداعلی رؤوس الانام . [ ع َ لا رُ ئو سِل ْ اَ ] (ع ق مرکب ) علنی . در ملأ عام . آشکارا.
علی رکینیلغتنامه دهخداعلی رکینی . [ ع َ ی ِ ؟ ] (اِخ ) ابن حسین بن حیدررضا عاملی وکیلی . وی از واعظان به شمار می رفت و در سال 1273 هَ . ق . در قید حیات بود. او راست : 1 - تنبیه الغاف