فروردینلغتنامه دهخدافروردین . [ ف َرْ وَ ] (اِ) در زبان پهلوی فرورتن ، مأخوذ از پارسی باستان ظاهراً فرورتینام و آن ظاهراً جمع مؤنث کلمه ٔ فرورتی در حالت اضافی است و جمعاً به معنی
فروردینفرهنگ انتشارات معین(فَ وَ) [ په . ] (اِ.) 1 - اولین ماه از هر سال شمسی که خورشید در حرکت ظاهری خود در برج حَمَل (برّه ) قرار می گیرد. 2 - نام روز نوزدهم از هر ماه شمسی .
فروردینفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. ماه اول سال خورشیدی پس از اسفند و پیش از اردیبهشت؛ ماه اول بهار.۲. [قدیمی] روز نوزدهم از هر ماه خورشیدی.
فروردینفرهنگ نامها(تلفظ: farvardin) در آیین زرتشتی یکی از فرشتگان موکل به روز نوزدهم هر ماه شمسی(فروردین روز) و ماه اول هر سال شمسی (فروردین ماه)، فروردین به معنی فروردهای پاکان
فروردین یشتلغتنامه دهخدافروردین یشت . [ ف َرْ وَ ی َ ] (اِخ ) نام یک یشت از کتاب یشتها که خود بخشی از بخشهای پنجگانه ٔ اوستای موجود است . پورداود نویسد: قسمتی ازاین یشت که در قدرت و عظ
فروردینگانفرهنگ انتشارات معین(فَ وَ) [ په . ] (اِ.) جشنی که ایرانیان در روز نوزدهم فروردین به یُمن برابر شدن نام ماه و نام روز و همچنین گرامی داشت ارواح درگذشتگان برپا می کردند.
فروردینگانفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهده روز آخر سال که از روز اشتاد در ماه اسفند شروع و به روز وهشتواش (آخرین روز پنجه) پایان مییابد و زردشتیان در این روز مراسمی به یادبود ارواح درگذشتگان برگزار
باد فروردینلغتنامه دهخدابادفروردین . [ دِ ف َرْ وَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمعنی باد برین است که باد مغرب باشد و بعربی باد دبور میخوانند و بعضی باد برین را باد صبا میدانند. (برهان )
فرجفرهنگ نامها(تلفظ: faraj) (عربی) به دست آمدن وضعیت مناسب یا مورد علاقه در کار ؛ گشایش در کار و از میان رفتن غم و رنج .