جفخلغتنامه دهخداجفخ . [ ج َ ] (ع مص ) فخر و تکبر کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). تکبر کردن و فخر نمودن . (منتهی الارب ). برتنی کردن . رجوع به جفاخ شود.
حسین فخلغتنامه دهخداحسین فخ . [ ح ُ س َ ن ِ ف َ ] (اِخ ) ابن علی عابدبن حسن مثلث بن حسن مثنی بن حسن سبطبن علی بن ابی طالب . رجوع به صاحب فخ شود.
کفخةلغتنامه دهخداکفخة. [ ک َ خ َ ] (ع اِ) مسکه ٔ گردآمده ٔ سپید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).