فتولغتنامه دهخدافتو. [ ف َ ت َ ] (ص ) عربده جوی و مغرور. بصورت فنو هم آمده است . (برهان ). رجوع به فنو و فنودن شود.
گفتگویش اصفهانی تکیه ای: bešvât طاری: bešvât طامه ای: boy(v)ât طرقی: bešvât/ bešât کشه ای: bešvâ نطنزی: bašvât