فلاحةلغتنامه دهخدافلاحة. [ ف ِ / ف َ ح َ] (ع اِمص ) کشاورزی . || زبان آوری در بیع و فریب دهی در آن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فلاحدیکشنری عربی به فارسیباغبان , روستايي , دهاتي , ادم بي تربيت , ادم خشن , دهقاني , کشاورز , رعيت , مربوط به دهکده , مسخره
فلاحلغتنامه دهخدافلاح . [ ف َ ] (ع اِ) طعام سحری . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِمص ) باقیماندگی در خیر و نیکویی . (از اقرب الموارد). || زیست . (منتهی الارب ). || رستگاری