فلذةلغتنامه دهخدافلذة. [ ف ِ ذَ ] (ع اِ) پاره ای از گوشت و جگر و مال و از سیم و زر.ج ، افلاذ، فِلَذ. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فلذلغتنامه دهخدافلذ. [ ف َ ] (ع اِ، مص ) بخشش بی درنگ و بی وعده یا عطای بسیار یا بخشش یکبار. (منتهی الارب ). در اقرب الموارد به معنی مصدری ضبط شده است .