فوطهلغتنامه دهخدافوطه . [ طَ / طِ ] (معرب ، اِ) معرب فوته . (فرهنگ فارسی معین ). لُنگ . ازار. بستن . بستنی . (از یادداشتهای مؤلف ) : و از بصره نعلین خیزد و فوطه های نیک . (حدود
فوطه ٔ نانلغتنامه دهخدافوطه ٔ نان . [ طَ / طِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جامه ای که بالای خوان می اندازند. (آنندراج ). پارچه ای که بالای خوان می اندازند. (فرهنگ فارسی معین ).
فوطه کردنلغتنامه دهخدافوطه کردن . [ طَ / طِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از قبا کردن جامه . (آنندراج ). چاک کردن . (فرهنگ فارسی معین ). مانند خرقه کردن که دریدن جامه از بی صبری در سوک ی
فوطه فروشلغتنامه دهخدافوطه فروش . [ طَ / طِ ف ُ ] (نف مرکب ) فوطه فروشنده . کسی که فوطه فروشد. (فرهنگ فارسی معین ).
