سنتورلغتنامه دهخداسنتور. [ س َ ](اِ) نام سازی است . یکی از قدیمترین و کاملترین سازهای ایرانی که بشکل ذوزنقتین ساخته و سیمهای بسیاری بر روی آن کشیده شده است و آنرا بوسیله ٔ دو مضر
سنتورفرهنگ انتشارات معین(سَ) (اِ.) از سازهای ایرانی به شکل ذوزنقه که دارای سیم های بسیاری است و به وسیله دو مضراب چوبی نواخته می شود.
سنتورفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهیکی از سازهای زهی که سیمهای بسیار (حدود ۷۲ سیم) بر روی آن کشیده شده و با دو مضراب چوبی بلند نواخته می‌شود و از قدیمی‌ترین سازهای ایران است.