لغتنامه دهخدا
شالپوشی . (حامص مرکب ) عمل شال پوش . || درپیچیدن به شال . پوشیدن بشال . || (اِ مرکب ) پارچه ٔ کلفتی که در زیر سلاح اسب میگذارند. (ناظم الاطباء). این جای دیگر دیده نشد و غرابت دارد و محتمل است که مربوط به ترکیب شالپوش باشد. || (حامص مرکب ) مطلق لباس فقرا اختیار کردن . (آنندراج