سیاوشلغتنامه دهخداسیاوش . [ وَ ] (اِ) پرنده ای که آنرا سرخاب گویند. (برهان ). نوعی از مرغان . (فرهنگ رشیدی ).
سیاوشلغتنامه دهخداسیاوش . [ وَ / وُ ] (اِخ ) سیاوخش . (برهان ) : بگنجی که بد جامه ٔ نابریدفرستاد پیش سیاوش کلید. فردوسی .بر آنم که پور سیاوش تویی ز تخم کیانی و باهش تویی . فردوسی
سیاوشفرهنگ نام‌ها(تلفظ: siyāvo(a)š) به معنی دارنده‌ی اسب نر سیاه ؛ (در اعلام) پسر کیکاووس پادشاه کیانی .